Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Η Βούλα Αθανασιάδου για "Το τραγούδι της Αννέτας"

Λόγια που με συγκίνησαν... λόγια που με έκαναν να χαμογελάσω... και λόγια που με έκαναν να δακρύσω... Πόσο τυχερή είμαι, έτσι λέω και ξαναλέω στον εαυτό μου... Βούλα μου, με τιμάς αφάνταστα, κάθε λέξη κι ένα μικρό διαμάντι που στολίζει την ψυχή μου... Μάλλον ξέμεινα από λόγια, γιατί λέω και ξαναλέω συνεχώς... ευχαριστώ, ευχαριστώ!!! Σου στέλνω την αγάπη μου... περ σέμπρε!


"Ο ήχος ενός τραγουδιού, η γλυκειά ντοπιολαλιά των επτανησίων, το σμίξιμό του 17ου αιώνα με τον σημερινό, μέσα από την ψυχή, όχι μόνο την πένα της Δήμητρα Ιωάννου, χωρίς ψυχή, τέτοιο συντέριασμα δεν γίνεται, και το νέο της βιβλίο Το Τραγούδι της Αννέτας, γραφικότατο, με χαρές, αγάπη, μίσος, αλλά και με πολύ θλίψη. Δεν γίνεται η ζωή μας, να είναι πάντα, ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα, αν, αν δεν το θέλουμε εμείς οι ίδιοι. Έχεις πολύ δίκιο Δήμητρά μου. Οι επιλογές, των ηρώων σου της Ζωής, της Άννας, της Αννέτας, άρρηκτα δεμένες με την ανθρώπινη υπόσταση, είτε στον 17ο αιώνα, είτε σήμερα........
**Άκου γέρου συμβουλή και παιδεμένου γνώση. Ακολούθησε πάντα την καρδιά σου και στείλε τα πρέπει και τις γνώμες ούλων στον διάσκαντζο! **
Και αν στον ύπνο σου δεις όνειρα, μιας άλλης ζωής, αν πιστεύεις στην μετενσάρκωση, μη φοβηθείς, είναι ο ίδιος ο εαυτός σου, που έρχεται για να ξυπνήσει επιθυμίες ξεχασμένες, μα και για να σε προστατέψει, από κάθε κακό. Αφήσου στην αφήγηση του βιβλίου, φτάσε στο τέλος, και διαβάζοντας τον επίλογο, σαν αποχαιρετισμό, σαν ευχή από την συγγραφέα και αναλογίσου. Τι έπραξες στην ζωή σου, με γνωμονα την γνώμη των γύρω σου, και τι με γνώμονα τα θέλω σου.
Και θα δεις ότι κανείς παρά μόνο η καρδιά που αγαπά, δείχνει τα σωστά σημάδια..........Είμαι σίγουρη πια, ότι κάτι ήρθε και κτύπησε την πόρτα σου, κάποιο έναυσμα, για να ξεκινήσεις το ταξίδι που κάναμε και μαζί . Ευχαριστώ σε, φιλώ σε , μπάστα οι σελίδες.
Ιμποσίμπιλε, καλή μου, να μην περιμένω με την ίδια αγάπη το επόμενο τεζόρο σου.
Καλά πρέτσια, σου αξίζουν, για την ανταμοιβή της ψυχική σου προσπάθειας . Όσκε, δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, όσκε, δεν θα ξεχάσω ποτέ την κορπορατούρα σου!! Με χαρακτήρα και χαμόγελο σαν τον ήλιο, γλυκός και γκαλάντες γεμάτος τζεντιλέτσα*
Ο Θεός να σου το μερτάρει, κορίτσι μου. Περ σέμπρε, δική σου!!"

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου