"Από την πρώτη κιόλας, σελίδα, φεύγεις από την πραγματικότητα και μεταφέρεσαι σε άλλους κόσμους, σε άλλους χρόνους και σε άλλες εποχές" μου γράφει η αγαπημένη φίλη Ελένη Λιούγκα και εγώ ενθουσιάζομαι με τέτοια διαμαντάκια στα μηνύματά μου! Διαβάστε την εξαιρετική άποψη της Ελένης για Τους Γιους της Γαλανής Κυράς και πάρτε μια γεύση από την οικογένεια Βονασέρα! Από μένα, ένα μεγάλο ευχαριστώ!!!
"Οι γιοί της γαλανής κυράς! Από την πρώτη κιόλας, σελίδα, φεύγεις από την πραγματικότητα και μεταφέρεσαι σε άλλους κόσμους, σε άλλους χρόνους και σε άλλες εποχές. Τρεις γενιές της ίδιας οικογένειας, μάχονται ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος, στη ζωή και στον θάνατο. Μάχες γεμάτες δολοπλοκίες, πάθη, αγάπη γνήσια και αρρωστημένη, λάθη, μυστικά. Οι ήρωες ολοζώντανοι, με σάρκα και οστά κι εσύ, εκστασιασμένος τους παρακολουθείς. Και καθώς είσαι εκεί, δίπλα τους, γεμίζει η ψυχή σου ανατριχίλα, θυμό, αγωνία, συμπόνια, συμπάθεια. Ζεις με τους ηρωες την περιπέτεια, τρέμεις με τις βασκανίες και τις μαγγανείες, λυπάσαι με τα εγκλήματα, την απληστία, την αλαζονία, την υπεροψία, την ζήλια,την λαγνεία και την κακία. Γιατί συμμετέχεις, θέλεις δεν θέλεις. Σε βάζει στο σενάριο η ίδια η συγγραφέας. Με τον πλούσιο αλλά απλό λόγο της, με τις χιλιοειπωμενες καθημερινές αλλά δυνατές λέξεις της, με την ντοπιολαλιά της Σύρου, με τις ζωντανές περιγραφές της, τις μεταφορές και τις παρομοιώσεις της, που πάντα είναι βαλμενες στις κατάλληλες θέσεις..... Αγαπάς, μισείς, σε πιάνει τρέλα, μανία λύπη, χαρά, αγωνία. Αιώνια μέχρι το τέλος. Και στο τέλος με έναν μαγικό τρόπο, τα πάντα μπαίνουν στην θέση τους,κουμπωνουν! Το φως νικά το σκοτάδι, τα όνειρα νικούν τους εφιάλτες, οι καλοί δικαιούνται και οι κακοί δείχνουν και την καλή τους πλευρά, που πάντα υπάρχει, πάντα περιμένει κρυμμένη, φοβισμένη μερικές φορές, παραπονεμένα.... Με στενοχώρησε και με θύμωσε το βιβλίο πολλές φορές, αλλά στο τέλος με αντάμειψε! Συγχαρητήριαπολλά, Δήμητρα, φαντάζομαι πως όσο το έγραφες πάλεψες με τα ίδια τα συναισθήματα σου, αλλά στο τέλος τα κατάφερες.... Το φως, η ελπίδα, το καλό, πάντα κυριαρχούν και στην ζωη καί στους ανθρώπους!"
"Οι γιοί της γαλανής κυράς! Από την πρώτη κιόλας, σελίδα, φεύγεις από την πραγματικότητα και μεταφέρεσαι σε άλλους κόσμους, σε άλλους χρόνους και σε άλλες εποχές. Τρεις γενιές της ίδιας οικογένειας, μάχονται ανάμεσα στο καλό και στο κακό, ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος, στη ζωή και στον θάνατο. Μάχες γεμάτες δολοπλοκίες, πάθη, αγάπη γνήσια και αρρωστημένη, λάθη, μυστικά. Οι ήρωες ολοζώντανοι, με σάρκα και οστά κι εσύ, εκστασιασμένος τους παρακολουθείς. Και καθώς είσαι εκεί, δίπλα τους, γεμίζει η ψυχή σου ανατριχίλα, θυμό, αγωνία, συμπόνια, συμπάθεια. Ζεις με τους ηρωες την περιπέτεια, τρέμεις με τις βασκανίες και τις μαγγανείες, λυπάσαι με τα εγκλήματα, την απληστία, την αλαζονία, την υπεροψία, την ζήλια,την λαγνεία και την κακία. Γιατί συμμετέχεις, θέλεις δεν θέλεις. Σε βάζει στο σενάριο η ίδια η συγγραφέας. Με τον πλούσιο αλλά απλό λόγο της, με τις χιλιοειπωμενες καθημερινές αλλά δυνατές λέξεις της, με την ντοπιολαλιά της Σύρου, με τις ζωντανές περιγραφές της, τις μεταφορές και τις παρομοιώσεις της, που πάντα είναι βαλμενες στις κατάλληλες θέσεις..... Αγαπάς, μισείς, σε πιάνει τρέλα, μανία λύπη, χαρά, αγωνία. Αιώνια μέχρι το τέλος. Και στο τέλος με έναν μαγικό τρόπο, τα πάντα μπαίνουν στην θέση τους,κουμπωνουν! Το φως νικά το σκοτάδι, τα όνειρα νικούν τους εφιάλτες, οι καλοί δικαιούνται και οι κακοί δείχνουν και την καλή τους πλευρά, που πάντα υπάρχει, πάντα περιμένει κρυμμένη, φοβισμένη μερικές φορές, παραπονεμένα.... Με στενοχώρησε και με θύμωσε το βιβλίο πολλές φορές, αλλά στο τέλος με αντάμειψε! Συγχαρητήριαπολλά, Δήμητρα, φαντάζομαι πως όσο το έγραφες πάλεψες με τα ίδια τα συναισθήματα σου, αλλά στο τέλος τα κατάφερες.... Το φως, η ελπίδα, το καλό, πάντα κυριαρχούν και στην ζωη καί στους ανθρώπους!"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου